غربتتان در بقیع در جوار حرم مطهر حضرت محمد- صلی الله علیه و آله و سلم
و در کنار مقبره های سه امام بزرگواردیگر نمایانگر تنهایی شماست
و من سعی می کنم با تحصیل معرفت واقعی شما به خودم و عزیزانم جبران کنم
اگر روزی می شد. به ملاقات شما می آمدم
. اخلاص و کنیزی ام را با عطر و بوی مسلمانی و عطر معرفت شیعه بودنم
که مرهون بزرگواری و محبت باطنی شما به من است
در خاک بقیع مطهرتان نثار می کردم
. کاش می شد روزی آن حصار های دشمنی را از کنار مزارتان جمع می کردم
و به جای آن اشک های چشمانم را با هر چه در وجودم بود نثار خاک مقدس شما می کردم.
آن روز دیگر به جرم شیعه بودن کنار مقبرة شما با حسرت به مکان دفنتان نگاه نمی کردند
گل های قلبم را نثارتان می کنم.
هر آنچه شادی دارم با گلدسته های شهرم
با نفس های گرم و مهربانِ مردمم
در این روز قشنگ به شما تقدیم می کنم
خـتــر خـتــم رســولان پـــســـری آورده اســـت
کـه جـمـالـش حـسـن و نـام نـکـویش حسن است
ســروی آزاد عــیـــان گـشـتـه کــه از خـرمیـش
جـلـوه ی بـاغ بـهـشـت است و صفای چمن است
شـهــر یـثـرب شـده فـرخـنـده ز مـیــلاد حــســن
وز تـجـلـی رخ او بـر مـه و خور طعنه زن است
تـهـنــیـت گــوی مــلائــک بــزمــیــن آمـــده انـد
که فضا خوش نفس از مشگ و عبیر ختن است
شـیــعــیــان شــاد و فـرحـنـاک ز مـولـود حسن
شادمان خاطـر سرگشته ی هر مرد و زن است
صـبــر ایــوب فــرامـوش شــد از خــاطــره هــا
دیـده ی خـلـق جـهـان خـیره به صبر حسن است
پـســر فــاطــمـه از مــهــر بــه یــاران نـظــری
دیـده هـا سـوی تـو ای دلـبـر شیرین سخن است
تـو «حـیاـتی» چه غـم از وحشت محشـر داری
کـه حـسـن روز جـزا دافـــع رنـج و مـحـن اسـت
ماه مهمانی خدا، میلاد کریم اهل بیت(ع)،
و لحظه ناب افطار
اجابت دعا به توان سه
امشب علی و فاطمه لبخند میزنند
پیوسته بوسه بر رخ فرزند می زنند
این سبط مصطفی است به دامان دخترش
این زاده علی است فرا دست همسرش
این روح فاطمه است که بگرفته در برش
این طفل مجتبی است در آغوش مادرش
این حاصل تلاقی دو بهر رحمت است
در یم ولایت و دریای عصمت است
نوری ز حریم مرتضی آمده است
با حلم و وقار مصطفی آمده است
فرمان اجابت دعا در این ماه
از یمن قدوم مجتبی آمده است.
ای شیعه، زمان فخر و عزت آمد
چون یوسف اهل بیت عصمت آمد
او سبط محمد است و فرزند علی
یعنی که کریم آل عترت آمد
آیینه ی حق نمای ایزد آمد
روشنگر بزم حی سرمد آمد
در عرش برین فرشتگان می گویند:
میلاد حسن، سبط محمد آمد
نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب
چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب
آسمان سطح زمین را عطر و عنبر بیز کرده
لاجرم با روضه رضوان شباهت دارد امشب
رحمت بیمنتهای دوست میبارد به عالم
بس که خیر و برکت و فیض و سعادت دارد امشب
این شب قدر است یا روز وصال قرب یزدان
بر شب قدر از شرف آری فضیلت دارد امشب
جشن میلاد حسن در عرش اعلا گشته برپا
زین سبب بر لیلةالاسرا شباهت دارد امشب
سیّد خیل جوانان بهشت آمد به دنیا
مرحبا بر سایر شبها سیادت دارد امشب
حق عطا کرده زکوثر گوهری مر بندگان را
زین عطا بر بندگان خویش منت دارد امشب
ماهِ روزه بود و ماه‌پاره‌ای از ورای ابرها پدید شد
آفریدگار عشق و عقل نیز شادمان از آنچه آفرید شد
مجتبی که شیعه رسول بود، اولین ودیعه بتول بود
از نهاد مرتضی حلول کرد بعد از آن مدینه رو سپید شد
حسن ای لعل لبت آب حیات
حسن ای مظهر حُسن و بَرکات
حسن ای جلوه نور اَزَلی
شه دارین، ولیّ بن ولی
حسن ای مظهر اسماء خدا
حسن ای زیب ده عرش علا
دین و قرآن زتو پاینده شده
از تو احکام خدا زنده شده
مظهر نور و صفات کبریایی ای حسن
علت پیدایش ارض و سمائی ای حسن
قدسیان را سیّد و سالار و یار و سروری
خاکیان را مُلتجا و رهنمایی ای حسن
تو گل مینویی و ریحانه باغ بهشت
از جلالت عرش را، زینت فزایی ای حسن
خو حَسن، طینت حسن، ظاهر حسن، باطن حسن
در حقیقت رحمت بیمنتهایی ای حسن
قد حسن، قامت حسن، صورت حسن، سیرت حسن
حَبَّذا آینه ایزد نمایی ای حسن
الهي دلبر دور از وطن کو؟
شب جشن حسن، ابن الحسن کو؟
بيا بر آستان رويش به هواي شعله رويم
که بارقه نگاهش را به دستان خالي ما صدقه دهد
بر خوان رحمت خداوند، امروز دست کريم تو ساقي سعادت است
و ما نه تشنه طهور که جرعه نوش ظهور رُخت به صف ايستاده ايم.
من اسير کرم گل پسر فاطمه ام
حسني ام بنويسيد به روي کفنم
ماهِ روزه بود و ماه‌پاره‌ای از ورای ابرها پدید شد
آفریدگار عشق و عقل نیز شادمان از آنچه آفرید شد
مجتبی که شیعه رسول بود، اولین ودیعه بتول بود
از نهاد مرتضی حلول کرد بعد از آن مدینه رو سپید ش
سلام ای حُسن عالمتاب، ای روح سحر سیما
سلام ای آیه مظلوم، ای غم، سوره زیبا
سلام ای دومین خورشید، ای روشن‌ترین امید
بتاب ای عصمت روشن، بتاب ای عصمت زیبا
گویند که گرد مَه، زمین می‌گردد
دور فلک و عرش برین می‌گردد
خورشید، جمال مجتبی را دیده است
حیران شده است و این چنین می‌گردد
میلاد دومین اختر تابتاک آسمان ولایت مبارک
رمضان، بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسن
یم علم و حکمت و معرفت، نمی از کمال تو یا حسن
تو علی، تو فاطمه، تو حسن، تو حسین یا که محمدی؟
که عیان جلالت پنج‌تن، بُوَد از جمال تو یا حسن
چو بر نیمه رسید ماه مبارک
بیامد لطفی از رب تبارک
شبر،نیکو خصال و ماه صورت
کریم و اسوه در زهد و بلاغت
پانزده روز ریاضت را در این ماه طاعت
، یک نفس دویده ایم تا در بشارت ولادت او
مژده عشق بشنویم و مژدگانی مهر بگیریم
او که از اشراق مهربانیها طلوع کرده و در بستر بخشندگی، دامن گسترده است.
او که در اولین تصویر زمینیاش، تبسمی شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده است
او که اولین نواده نبوت است و نخستین زاده امامت
از نسل نور است و زاده خورشید، از تبار هدایت است و قافلهسالار مهر و امید
ماه دلآرای نیمه رمضان را،
پانزده روز است به انتظار نشستهایم و به کرامت ومهربانیاش محتاجیم
چقدر این دستان زخمخورده، به دستگیری کریم اهلبیت محتاج است
جوانان بهشت را سید است او
اگر تو طالب حلمی ز وی جو
منم محتاج لطف آل اطهر
شفاعت کن اماما روز محشر
حَسَن، آینه حُسن خداوندی است؛
تصویر زیبایی خداوند است که در صورت خاکی نقش بسته است.
از حریم فاطمه در نیمه ماه صیام
چهره ماه حسن تابید با وجه حسن
می خواست تا چشم و چراغ دین، شما باشی
بعد از علی میراث دار مصطفی باشی
مثل نسیمی مهربان و مثل باران، سبز
آمیزه ای از رحمت و جود و سخا باشی ميلاد کريم اهل بيت(ع) مبارک.
هر طرف می گذرم بانگ طرب می شنوم
زآنکه میلاد حسن، نور دل بوالحسن است
ماه دل آرای نیمه رمضان را، پانزده روز است
به انتظار نشسته ایم و به کرامت و مهربانی‌اش محتاجیم.
نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب
چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب
جشن میلاد حسن(ع) در عرش اعلا گشته بر پا
زین سبب بر لیلة الاسرا شباهت دارد امشب
جان به جانان عرض کردن عاشقان را عار نیست
مفلسان را با کریمان کارها دشوار نیست
میلاد امام حسن(ع) مبارك
تو مگو ما را بدان شه بار نیست
با کریمان کارها دشوار نیست
میلاد امام حسن(ع) مبارك
در ضیافت الهی چهره زیبایت نقاب خلقت را گسست
یعنی که خداوند به وجود کریمت بندگانش را خواهد نواخت.
بر ما بتاب ای جریان زلال کرامت. میلاد امام حسن(ع) مبارك
در جود و کرم دست خدا هست حسن(ع(
دست همه را وقت عطا بست حسن(ع(
نومید نگردد کسی از درگه او
زیرا که کریم اهل بیت است حسن(ع(
پیامبر: به حسن(ع) شکوه و جذبه و وقار
و به حسین(ع) بخشندگی و رحمت خود را بخشیدم.
بر خوان رحمت خداوند، امروز دست کریم تو ساقی سعادت است
و ما نه تشنه طهور که جرعه نوش ظهور رُخت به صف ایستاده ایم.
با عشق حسن(ع) من به جهان ناز کنم
افطارمو با نام حسن باز کنم
صد شکر که درک شب قدر رمضان
با جشن ولادتش آغاز کنم
امشب خوان ماه رمضان به یمن قدوم کریم اهل بیت گسترده تر است
هوشیار باشید که بی نصیب از کنارش نگذرید.
بنگر به مرتضی که در این ماه روزه را
با بوسه از لب پسر افطار می کند
امام حسن: بهترین نیکویی، اخلاق نیکو است. میلادش مبارك
روزه داران به رهش جان و دل ایثار کنید
امشب از جام تولای وی افطار کنید
میلاد کریم اهل بیت مبارک
مهمانی حق چه باصفا شد
میلاد امام مجتبی شد
میلاد کریم سبزپوش آل فاطمه، تنهاترین سردار لشکر حیدر و غریب شهر پیامبر تهنیت باد.
میلاد اولین گل بوستان علی و زهرا مبارک باد
دلخواسته هایتان را آرزو كنید ؛میلاد كریم اهل بیت فرا رسیده است
ولادت مظهر جود و کرم و بخشش، مبارک
التماس دعا
آمده نوگل ولا
روح و روان مصطفي
نور دو چشم مرتضي
فروغ چشم من رسد
زينت انجمن رسد
حسن رسد، حسن رسد
شاه جوانان جهان
امام جمله انس و جان
قدم گذارد به جهان
ز مقدم او، زمين چو گلشن
بگو به زهرا، چشم تو روشن
دوش بر گوشم رسيد اين مژده از جان آفرينم
کايد از ره آن نگار دلنواز و نازنينم
گفتم اي مه از کدامين آسمان باشي؟ بگفتا
شمس ايوان ولايت، عُروَة الوثقاي دينم
من همان ماه تمامم، جلوه ي ماه صيامم
شاهد صلح و قيامم، وجه رب العالمينم
طاعات قبول*عيدتون مبارک
ولادت باسعادت کريم اهل بيت، امام حسن مجتبي(علیه السلام) مبارک
شمس عفت زگريبان، قمر آورده برون
نخله ي فاطمه، اول ثمر آورده برون
بوالحسن را حسني داده خداوند و حسن
از افق، رخ پي اهل نظر آورده برون
آمد آن ماه که ماه رمضان کرد دو نيم
چون نبي معجز شق القمر آورده برون
ميلاد نور، در نيمه ي ماه نور، بر عاشقان نور مبارکباد.
ميلاد حسن(ع) خسرو دين است امشب
شادي و سرور مؤمنين است امشب
از يمن قدوم مجتبي(ع) طاعت ما
مقبول خداوند مبين است امشب
ماه رحمت، سفره اش گسترده شد
زنده از فيضش جهان مرده شد
آسمان پرگشته از شادي و شور
آمده از لطف حق ميلاد نور
مهماني حق چه باصفا شد
ميلاد امام مجتبي شد
اين عيد بر عاشقان مبارک
تا خدا هست و خدايي مي کند، مجتبي مشکل گشايي مي کند.
سلام بر لحظه هایی که تو را آوردند!
سلام بر لبهای رسول اللّه که میلاد تو را به درگاه پروردگار،
سبحه گفت و نام یگانه ات را از دست جبرئیل گرفت و در گوش عصمتت زمزمه کرد!
سلام بر لبخند سرافراز علی علیه السلام ، که در طلوع تو اتفاق افتاد!
سلام بر تو، امامتِ فردای پس از علی!
سلام بر تو، شباهتِ بیشائبه محمدی!
سلام بر اقیانوس کرامت و سخاوتی که از دامان کوثر و ابوتراب برخاست.